Marmaris - barani wzork kelnerki

Igor - Jak już wspominaliśmy, wczoraj dotarliśmy do Whispresa „po długich poszukiwaniach”
Asia - Wcześniej zrobiliśmy bowiem, podejście do Marmaris
Igor - Jest to ponoć turecka knajpa, z ponoć tureckim jedzeniem, prowadzona przez Kurdów. Udało nam się ustalić tylko tą ostatnią rzecz.
Asia - Lady w środku, na którym wystawiane są potrawy, wyglądają profesjonalnie. Tzn autentycznie - przypominają te, które widzieliśmy podczas wycieczek do Turcji.
Igor - Zanim zdecydowaliśmy się zająć miejsce, coś mnie podkusiło aby spytać się kelnerki, czy można tam płacić kartą. Blondyneczka, zrobiła wielkie oczy, otworzyła usta jak ryba, pomyślała kilka sekund i stwierdziła że nie. No to mieliśmy dodatkowy spacerek do bankomatu po gotówkę.
Asia - Kiedy, wróciliśmy kolejna kelnerka podeszła do nas i podała nam karty.
Igor - Karty dań, bo menu tego bym nie nazwał - nieco sfatygowane jak na nową knajpę. Kartki w środku umieszczone w foliowych koszulkach, niektóre pozaginane aby tylko się zmieściły.
Asia - Wybór jest dość średni. Kilka dań z grilla, jakieś pizze, herbaty i desery.
Igor - i zupełny brak alkoholu, nawet tego lekkiego. A szkoda, bo może napilibyśmy się tureckiego wina.
Asia - Swoją drogą to dość dziwne, że brak jest nawet piwa. Stoliki stojące na zewnątrz, należą do jednego z browarów. No chyba, że kelnerka zapomniała nam podać tego sekretnego menu.
Igor - Albo wyglądamy na niepełnoletnich ;-)
Asia - Zaczęliśmy wybierać. Przyszliśmy z mocnym apetytem na baraninę.
Igor - To jedno z niewielu miejsc w Łodzi, gdzie serwuje się to mięso. Szkoda że tak rzadko, bo smak jest nieporównywalny do żadnego innego, z tradycyjnie podawanych w Polsce.
Asia - Pośród znajomych tureckich nazw, znalazłam dla siebie turecką pizzę Lahmacun. Charakteryzuje się ona tym, że wygląda jak duży pieróg. Zrobiona z dużo cieńszego ciasta, od tej włoskiej. Na wierzchu wysypana jest podpiekanym mielonym mięsem baranim.
Igor - Ja natomiast zamówiłem Adana Szisz – opiekane na grillu kawałki baraniny. Do tego, frytki i surówki.
Asia - Ponieważ pizza kosztowała niecałe 10 zł, zapytałam się kelnerki o wielkość placka. Gdyby okazał się za mały, domówiłabym od razu jakąś przystawkę lub deser. Kelnerka przyznała się, że jest w pracy pierwszy dzień, więc poszła do kuchni spytać się o wielkość dania. Kiedy doszła do miejsca gdzie przygotowywane są posiłki, pokazała mi przez cała salę i pół ogródka, mały talerz na którym podawana jest pizza.
Igor - Ja ten czas spożytkowałem na przeglądaniu menu i zastanawianiu się, czym by naszą uczte uzupełnić.
Asia - Kelnerka po chwili wróciła, zapisała nasze dwa dania i spytała się czy chcemy coś do picia. Ja zamówiłam herbatę turecką (nawet nie wiem o jakim smaku)...
Igor - ... a ja już nic nie zamówiłem, bo gdy podniosłem głowę, kelnerki już nie było. Starałem sobie to wytłumaczyć, że pewnie na nasze dania trzeba długo czekać więc kelnerka pobiegła już je zamówić. No ale miałem nadzieję, że wróci, aby usłyszeć co ja chciałbym się napić.
Asia - Poszłam do toalety. Trudno tam nie jest trafić, bo drzwi zdobi ogromny napis „toaleta”. W środku czysto i nic więcej o tym miejscu nie da się powiedzieć. Zwykła restauracyjna toaleta.
Igor - W tym czasie kelnerka wróciła, no i się zaczęło. Wróciła nie po to aby dopytać się, czy chciałbym się czegoś napić. Ona z góry założyła, że ja też zamówiłem herbatę turecką. Przyniosła dwie, stylizowane szklaneczki wypełnione napojem, takie same jakie widzieliśmy w Turcji. W czasie gdy stawiała „moją” herbatę, uprzedziła moje zdziwienie, od razu informując mnie że: baranina właśnie się skończyła i nie ma też mięsa na pizzę. Po czym z dziecięcą naiwnością i baranimi oczami stwierdziła, że „herbaty mogę zabrać jeśli Państwo nie chcą”. W tym momencie wróciła Asia.
Asia - Nie za bardzo wiedziałam, co się dzieje. Igor, powtórzył za kelnerką, że nie można podać nam dań, a kelnerka jeszcze raz dodała, że herbatę może zabrać.
Igor - I chyba to, że kelnerka nawet nie próbowała nas zatrzymać - jakbyśmy tylko jej przeszkadzali w oczekiwaniu na koniec zmiany, sprawiło że postanowiłem wyjść.
Asia - To była nasza najdziwniejsza i najbardziej kuriozalna wizyta w jakimkolwiek lokalu. Jeszcze nigdy się nie zdarzyło, żeby obu naszych dań nie było, a kelnerka nie zaproponowała nic w zamian.
Igor - Ale to nie jest nasza ostatnia wizyta w tym barze. My tu jeszcze wrócimy, bo mamy apetyt na baraninę. Oby tylko tym razem wszystko było w porządku, bo w przeciwnym razie jestem pewien że nie będzie trzeciego ranu.

Wydatki:
0 zł

Ocena (skala od -5 do +5):
obsługa: -4,5
jedzenie: ?
czas: 0
wystrój: -1
czystość: +4

Ocena ogólna:

Manufaktura rynek
Łódź ul.Karskiego 5

Wyświetl większą mapę