Rossija - shoarma i szczur

Asia - Ankieta w kwietniu zawierała jak zwykle cztery propozycje lokali jakie możemy odwiedzić w maju, jednak niekwestionowanym zwycięzcą okazała się nowa restauracja z kuchnią rosyjską.
Igor - Rossija przy ul. Andrzeja Struga 2 - w piwnicy takiej czerwonej, odnowionej kamienicy. Wejście od ulicy.
Asia - Wybraliśmy się tam w niedzielne popołudnie. Pogoda dopisywała, więc z rozkoszą poszliśmy na spacer.
Igor - Po przejściu niemal całej Piotrkowskiej, skręciliśmy w uliczkę gdzie znajduje się nasza restauracja. Zeszliśmy o żeliwnych schodach do piwnicy gdzie panował półmrok.
Asia - Po lewo mała salka z kilkoma stolikami, na wprost salka z dwoma większymi stołami, po prawej - także przejście... Stanęliśmy na środku i w tym momencie podeszła do nas kelnerka proponując pomoc. Po ustaleniu, że wolimy salę dla niepalących pokazała nam salę na wprost i jeszcze jedną, po skosie od wejścia.
Igor - Zaraz po tym jak się rozsiedliśmy wróciła kelnerka. Położyła przed nami menu i spytała się czy mamy ochotę coś się napić. Podziękowaliśmy, bo najpierw woleliśmy zobaczyć co lokal nam może zaoferować.
Asia - Pobieżna lektura pozwoliła nam wybrać przystawki, dzięki czemu zyskaliśmy trochę czasu na wybór dania głównego. Mnie spodobała się nazwa "czasoumilacz": dla chleba ze smalcem.
Igor - Mnie do gustu przypadła Sałatka czarnomorska z działu "startery". W skład tej przystawki wchodzą sałata lodowa, ogórek, pomidor, cebula, fasola czerwona, kukurydza, filet kurczaka, sos curry.
Asia - Dalsze przeglądanie menu bardzo cieszyło mój żołądek. Dość duży wybór znanych potraw - barszcz ukraiński, placki ziemniaczane, golonka, stroganow czy bliny. Dania główne podzielone są na kuchnię rosyjską i gruzińską, potem jeszcze wybór deserów, dodatków i sosów (Iwan Groźny, zajefajniaszczy, słodko-kwaśny i czosnkowy).
Igor - Wszystko wskazywało, że trafiliśmy do restauracji w której można zjeść dania kuchni rosyjskiej i gruzińskiej. Z resztą bez problemu można było się połapać, gdyż na każdej stronie był nagłówek z jakiej kuchni wybieramy.
Asia - Ja zdecydowałam się na gruzińskie danie z mięsem wieprzowym czyli "delikatne, drobno cięte, opiekane mięso wieprzowe, tradycyjnie przyprawione, podawane z ryżem lub frytkami oraz surówką". Gdy podeszła do nas kelnerka aby zapytać o wybór dania i dodatków poprosiłam aby sama zdecydowała który dodatek najbardziej będzie pasował do tego dania. Pani uznała, że dziki ryż.
Igor - Moją uwagę przykuły szczury... tak tak, w tej restauracji są szczury! Tak przynajmniej głosił napis w menu, gdzie odnalazłem Szczury na patyku czyli filet z kurczaka na wykałaczce razem z warzywami.
Asia - Gdy tylko kelnerka przyjęła zamówienie czmychnęłam do łazienki, która była tuż obok. Dość duża, z małą umywalką, unisex i bez lustra. Znaczy się lustro było, ale już na zewnątrz toalety. Tak dziwnie poprawiać makijaż czy fryzurę gdy obok stoją stoliki, kręcą się ludzie.
Igor - W tym czasie ja oglądałem wnętrze i można powiedzieć że jest ono bez rewelacji. Tzn jest bardzo schludnie, ściany wyściełane bordo tapetą, co jakiś czas wiszą obrazy z pejzażami lub postaciami. Ważną sprawą jest także to, że każdy stolik jest wyściełany obrusem, który jak zaobserwowaliśmy jest wymieniany niezwłocznie po wyjściu klienta.
Asia - Gdy wróciłam z toalety koło stolika stała kelnerka tłumacząc, że nie mogę zamówić "czasoumilacza", bo jest to czasoumilacz dawany gratis do każdego zamówienia. Przyjęłam tę informację z uśmiechem i delikatnym niezrozumieniem... Dlaczego więc kelnerka pozwoliła mi to zamówić.
Igor - Kiedy zaś ja wróciłem z toalety, na stole leżały już sztućce, a zaraz po tym pojawiła się kelnerka z naszymi starterami. Moje danie pachniało wyśmienicie, mięso było zdjęte prosto z patelni, a woń unosząca się z talerza jeszcze bardziej podsycała mój głód. Kelnerka ponownie zapytała się, czy nie chcemy czegoś do picia.
Asia - Póki co podziękowaliśmy. Ja zabrałam się za świeży chleb z chrupiąca skórką i spróbowałam obu smalcy - jednego paprykowego, drugiego z curry. Osobiście przypadł do gustu mi ten pierwszy.
Igor - Ja zaś zabrałem się za pyszną sałatkę. Mięsko było soczyste, sałata lodowa chrupiąca, a inne dodatki pysznie spowite dipem. Całość oceniam za świetną przekąskę, po zjedzeniu której mogłem spokojniej czekać na danie główne.
Asia - Po ok. 30 minutach od zamówienia kelnerka przyniosła nam główne dania. Na moim okrągłym talerzu w malowane kwiaty leżało mięso wyglądem przypominające shoarmę, do tego malutki kubeczek ryżu i trochę surówki. "Delikatne, drobno cięte, opiekane mięso wieprzowe" nie tylko wyglądało jak shoarma, ale też tak smakowało. Nijak. Mojego mięsa nie ratowały ani przyprawy, ani rzekoma delikatność. W sumie ze wszystkiego najbardziej smakowała mi surówka.
Igor - Mój szczurek jednak był pyszny. Wyglądem przypominał de volaille`a. Różnił się tylko długą wykałaczką (używaną do szaszłyków) oraz nadzieniem - zamiast masła były suszone pomidory. Dla upodobania do upieczonego zwierzaka, w jednym końcu były dwa ziarna pieprzu imitujące oczy tytułowego szczura. Obok mięsa otrzymałem smażone ziemniaczki, które smakowały wyśmienicie - delikatnie słone, z pysznym posmakiem kartoflanej skórki. Surówka stanowiła tylko miłe uzupełnienie.
Asia - Zjadłam co się dało z mojego talerza i zaczęłam szukać jakiegoś ukojenia złości na nieciekawą potrawę. Moje ucho wychwyciło muzykę. Rosyjskie hity z głośników - czasem były liryczne, czasem takie bardziej dyskotekowe, ale zdecydowanie za głośne. Do tego wszystkiego jeszcze szum przejeżdżających po ulicy samochodów. Nie wyobrażam sobie tam romantycznej kolacji we dwoje - choć jako taki klimat tworzą świece na stołach.
Igor - Minęły kolejne minuty i zjawiła się kelnerka aby zabrać nasze naczynia i spytać się czy chcemy coś do picia. Odparliśmy, że chcemy jakiś deser.
Asia - Mnie już na samym początku wpadły w oko pączki z pieca. Niestety, okazało się, że dziś ich nie ma (co wzbudziło moje podejrzenie, że pączki pochodzą z pobliskiej cukierni, w niedziele zamkniętej). Ostatecznie poprosiłam o bliny z bita śmietaną i żurawiną.
Igor - A ja po krótkiej konwersacji z kelnerką postawiłem na Pischingera, czyli kawałek tortu waflowego oblany gorącą czekoladą.
Asia - Po około 10 minutah ptrzymaliśmy nasze słodkości. Moje bliny jeszcze parowały, były słodkie, lekko chrupiące. Bardzo smaczne połączenie smaków i konsystencji.
Igor - Mój deser był równie gorący i aromatyczny. Jednak jak na mój gust tort waflowy był za twardy. Mimo wszystko całość smakowała wyśmienicie, po jej zjedzeniu nie miałem już na nic ochoty. No może po za spacerem.
Asia - Gdy tylko kelnerka pojawiła się w zasięgu wzroku (co nie było częste) poprosiliśmy o rachunek. Gdy dziewczyna przyniosła go schowanego w matrioszce podaliśmy jej kartę płatniczą. I tu niemiłe zaskoczenie. W Rossiji nie można płacić kartami płatniczymi! Szybkie przeszukanie kieszeni pozwoliło nam uzbierać gotówkę na rachunek.
Igor - Czy ta restauracja jest godna polecenia? Bez zachwytów, ale jest sympatycznie. Nie wszystko może powala z nóg, ale jest poprawnie. Moje danie było bardzo smaczne, Asia wybrała coś gruzińskiego a otrzymała pospolitą shoarmę.
Asia - Będąc głodnym w tej okolicy można zajrzeć do Rossiji i ostrożnie wybrać jakieś danie. A nuż traficie lepiej niż ja.
Igor - Asia, nie marudź! Moje danie było bardzo dobre i ta nietuzinkowa nazwa.

Wydatki:
Sałatka czarnomorska 9,90 zł
Szczury na patyku 19,00 zł
Gruzińskie danie z mięsem wieprzowym 15,80 zł
Bliny przekładane śmietaną i żurawiną 7,90 zł
Pischinger 4,90 zł

Ocena (skala od -5 do +5):
obsługa: +2
jedzenie: +3
czas: +2
wystrój: +2
czystość: +5


Ogólna ocena:

"Rossija"
Łódź, ul. A. Struga 2
tel. 504 148 607
www.restauracjarosyjska.pl


Wyświetl większą mapę